De vismarkt van Puerto Lopez

Vandaag een luie, maar helaas ook laatste dag in Ecuador. Het programma is leeg, we hebben alles gezien en gedaan. Alleen hebben we nog niet alle vis geprobeerd dus lopen Nena en Paul vroeg in de ochtend langs de vloedlijn naar de vismarkt om te kijken of er verse vis is.
Nou, die is er zeker! Vanaf de kleine blauwe  bootjes komen vissen in allerlei maten: de kleinste visjes worden in grote kratten gestort en mannen rennen naar de gereedstaande auto's met ijs. Intussen zwaaien ze met stokken boven hun hoofden om de fregatvogels te verjagen maar geregeld weet een vogel een duik te nemen en een visje te verschalken. Ook leuk is het om een visje dat op de grond is gevallen, hoog in de lucht te gooien want de vogels vangen hem zonder moeite op.
Er zijn ook veel grotere vissen te koop. De grootste zijn twee rifhaaien van anderhalve meter. De koppen en vinnen verdwijnen naar de pelikanen die vechten om een stuk. De rest wordt ontdaan van ingewanden en schoongespoeld in zee. Daarna zit het kadaver vol met zand zoals je kunt voorstellen en dat wordt eruit geschept voordat de haai wordt gewogen.
Het is hoog water en de restaurantjes hebben moeite om de zee buiten te houden. De meeste stoeltjes staan nu  in het water.
Tijd om terug te slenteren langs het strand voor een ontbijtje. Jim en Fia hebben yoga aan het strand gedaan.
Het blijft bedekt en we besluiten de rest van Puerto Lopez te gaan ontdekken. Behalve de boulevard die helemaal in de verbouwing ligt, zijn er nog een hoofdstraat en een pleintje. De kerk is hier dwars gebouwd en het altaar heeft de vorm van een scheepsboeg.
Tijd om de vis uit te proberen! Op een paar zandzakken is een restaurantje neergezet. Ik eet de beste ceviche van deze maand en het is maar beter om niet in de keuken te kijken.
Terug in de Hosteria nog even luieren in de hangmat. Daar zien we op een tak naast ons balkon een leguaan van een metertje. In deze tuin schijnen er zo'n honderd te leven in de bomen, en daarnaast ook nog slangen. Daar was Nena er al eentje van tegengekomen, op de trap naar onze cabaña.
Nog één keer lokaal vis eten. Soms erg jammer dat er zoveel Hollanders met vakantie zijn, ik zit liever tussen de Ecuadoranen! Donderdag is stap-avond en dat merk je: vandaag is de discotheek open.