Om 4:00 uur opstaan, en dat in je vakantie! Tja, als de vlucht om 6:50 uur vertrekt en bovendien de luchthaven aan de andere kant van een berg ligt, dan moet je wel. Op de luchthaven van Loja vertrekken twee vluchten per dag: eentje naar Quito en één naar Guayaquil. Een klein propellervliegtuig komt aantaxien. Dat is lang geleden!
Bij de landing zien we een heel ander landschap: vlak, grote stad met een bruine rivier. Wij blijven hier niet: Guayaquil is niet heel aantrekkelijk en heeft een reputatie van criminaliteit. Zodra we de chauffeur hebben gevonden gaan we op weg naar Puerto Lopez, uitvalsbasis voor walvis-spotten.
Hoewel er veel in Guayaquil is geïnvesteerd, zijn er ook nog wijken met huisjes van golfplaten. Verderop aan de weg naar de kust veel fruitkraampjes, in het weekend trekken veel bewoners van Guayaquil naar de kunnen voor verkoeling.
Toch zijn in dit deel van Ecuador zowel de oudste archeologische vondsten gedaan, maar ook liggen hier de meest bedreigde natuurreservaten.
Onderweg bij een tankstation proberen we de lokale snacks uit: bananenblad met daarin een mengsel van kip en pinda's. Lekker! Je kunt wel merken dat we in het deel van Ecuador zijn waar de bevolking afstamt van de slaven uit Afrika.
Puerto Lopez is een stoffig stadje dat probeert zoveel mogelijk toeristen te trekken in het korte seizoen dat de walvissen langstrekken. Er wordt dan ook veel gebouwd een de weg voor het hostel is veranderd in een stofpad. Hosteria Mandela heeft een prachtige tuin, grote veranda met uitzicht op zee en een privé strand. Genoeg reden dus om een paar uurtjes niks te doen. Hoewel de weer-app aangeeft dat het 32 graden is, koelt de wind het flink af. Het zeewater is warmer dan de buitentemperatuur lijkt het.
's Avonds een simpel diner in een van de lokale restaurants. Je kunt kiezen: plastic stoeltjes en samen met de Ecuadoranen of houten stoelen met de (vooral Nederlandse) toeristen. We eten pulpo (octopus) en corvina.
Terug in het hotel nog een spelletje Monopoly met straten uit Ecuador.
Bij de landing zien we een heel ander landschap: vlak, grote stad met een bruine rivier. Wij blijven hier niet: Guayaquil is niet heel aantrekkelijk en heeft een reputatie van criminaliteit. Zodra we de chauffeur hebben gevonden gaan we op weg naar Puerto Lopez, uitvalsbasis voor walvis-spotten.
Hoewel er veel in Guayaquil is geïnvesteerd, zijn er ook nog wijken met huisjes van golfplaten. Verderop aan de weg naar de kust veel fruitkraampjes, in het weekend trekken veel bewoners van Guayaquil naar de kunnen voor verkoeling.
Toch zijn in dit deel van Ecuador zowel de oudste archeologische vondsten gedaan, maar ook liggen hier de meest bedreigde natuurreservaten.
Onderweg bij een tankstation proberen we de lokale snacks uit: bananenblad met daarin een mengsel van kip en pinda's. Lekker! Je kunt wel merken dat we in het deel van Ecuador zijn waar de bevolking afstamt van de slaven uit Afrika.
Puerto Lopez is een stoffig stadje dat probeert zoveel mogelijk toeristen te trekken in het korte seizoen dat de walvissen langstrekken. Er wordt dan ook veel gebouwd een de weg voor het hostel is veranderd in een stofpad. Hosteria Mandela heeft een prachtige tuin, grote veranda met uitzicht op zee en een privé strand. Genoeg reden dus om een paar uurtjes niks te doen. Hoewel de weer-app aangeeft dat het 32 graden is, koelt de wind het flink af. Het zeewater is warmer dan de buitentemperatuur lijkt het.
's Avonds een simpel diner in een van de lokale restaurants. Je kunt kiezen: plastic stoeltjes en samen met de Ecuadoranen of houten stoelen met de (vooral Nederlandse) toeristen. We eten pulpo (octopus) en corvina.
Terug in het hotel nog een spelletje Monopoly met straten uit Ecuador.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten