Prima geslapen in ons hotel San Francesco. In de 18de eeuw het woonhuis van een rijke Spanjaard die daar ongetwijfeld een heleboel Indianen voor uitbuitte. Het vee beneden en de heer des huizes boven. Wij slapen dus ... op de eerste etage, aan de binnenhof. Compleet met varens en geraniums geeft dat de Ecuadoraanse sfeer.
Gewekt door de geur van gebakken eieren, en doorgeslapen ondanks de jetlag.
Nog een heel gedoe, paspoorten op je buik, zo weinig mogelijk meenemen want het blijft crimineel. Op straat heel veel toeristenpolitie om de zakkenrollers af te schrikken.
Quito geeft trouwens geenszins de indruk een miljoenenstad te zijn: in de historische binnenstad El Centro is nergens hoger gebouwd dan 4 verdiepingen en ook in de rest van de stad geen hoge gebouwen. Quito is gebouwd op de rommel die van de vulkanen is gekomen dus de bodem is niet erg stevig.
El Centro staat werkelijk vol met kerken waarvan de eerste werd begonnen enkele weken nadat de Spanjaarden het land waren binnengevallen. Prachtig vergulde altaren waaraan je kunt zien dat de Inca's veel goud bezaten voordat de Spanjaarden kwamen en het roofden.
Verder veel pleintjes, verbonden met smalle en soms gemeen steile straatjes. De huizen hebben allerlei kleuren en het straatbeeld wordt bepaald door Indianen en straatverkopers.
En overal zie je de Maagd van Quito boven de huizen uitsteken. Je kunt zo de heuvel oplopen maar dat wordt overal afgeraden vanwege het gevaar van beroving.
Na dat geslenter trek in een stevige lokale lunch: voor $3.50 een heus driegangenmenu incl sapje! Nog steeds geen cavia gegeten trouwens.
Daarna de route voortgezet maar vrijwel alle kerken waren deze zaterdagmiddag gesloten. Dat willen we dus morgen nogmaals doen maar dan vroeger. De basiliek is pas 70 jaar klaar en is gotisch dus compleet anders van inrichting. Wel een prachtig verlichte Madonna, echte kitsch.
Na zoveel religie vormden de hoeren op de straathoek wel een schril contrast. Terug in het hotel even de vermoeide voeten laten rusten!
Gewekt door de geur van gebakken eieren, en doorgeslapen ondanks de jetlag.
Nog een heel gedoe, paspoorten op je buik, zo weinig mogelijk meenemen want het blijft crimineel. Op straat heel veel toeristenpolitie om de zakkenrollers af te schrikken.
Quito geeft trouwens geenszins de indruk een miljoenenstad te zijn: in de historische binnenstad El Centro is nergens hoger gebouwd dan 4 verdiepingen en ook in de rest van de stad geen hoge gebouwen. Quito is gebouwd op de rommel die van de vulkanen is gekomen dus de bodem is niet erg stevig.
El Centro staat werkelijk vol met kerken waarvan de eerste werd begonnen enkele weken nadat de Spanjaarden het land waren binnengevallen. Prachtig vergulde altaren waaraan je kunt zien dat de Inca's veel goud bezaten voordat de Spanjaarden kwamen en het roofden.
Verder veel pleintjes, verbonden met smalle en soms gemeen steile straatjes. De huizen hebben allerlei kleuren en het straatbeeld wordt bepaald door Indianen en straatverkopers.
En overal zie je de Maagd van Quito boven de huizen uitsteken. Je kunt zo de heuvel oplopen maar dat wordt overal afgeraden vanwege het gevaar van beroving.
Na dat geslenter trek in een stevige lokale lunch: voor $3.50 een heus driegangenmenu incl sapje! Nog steeds geen cavia gegeten trouwens.
Daarna de route voortgezet maar vrijwel alle kerken waren deze zaterdagmiddag gesloten. Dat willen we dus morgen nogmaals doen maar dan vroeger. De basiliek is pas 70 jaar klaar en is gotisch dus compleet anders van inrichting. Wel een prachtig verlichte Madonna, echte kitsch.
Na zoveel religie vormden de hoeren op de straathoek wel een schril contrast. Terug in het hotel even de vermoeide voeten laten rusten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten