Opfrissen in Baños

Ons kacheltje in de kamer is gisteravond wel aangestoken. Ook het diner was wat meer vullend dan dan de avond ervoor, blijkbaar zijn de hints begrepen. In ieder geval hebben we het niet koud gehad maar wel ingeslapen met een doordringende geur van benzine in de kamer.
Omdat de chauffeur pas om 10:00 uur komt, lopen we nog even het dorpje in. Bij een van de kleine winkeltjes koop ik een paar kaarsen om aan te steken in het kerkje. Dit keer voor mijn moeder die alweer meer dan 2 maanden geleden is overleden. We missen haar.
De rit naar  Baños leidt ons door een bergachtig landschap. Eerst nog even stoppen bij het kratermeer. Gisteren in de regen kwam de kleur niet goed uit. Vandaag in de zon ziet het er spectaculair uit.
Verder zakken we het dal in. Er verschijnen cactussen als erfafscheiding, en hier en daar lopen lama's in de wei. Ze worden gebruikt als lastdier maar vooral voor hun wol. Ze schijnen niet smakelijk te zijn.
Via de Panamericana (echt, die loopt door heel Ecuador!) slaan we af naar Baños. We komen door lelijke kleine stadjes waar de indiguenas (oorspronkelijke bevolking) probeert om hun tradities te bewaren. De mannen dragen zwarte poncho's met een witte hoed en bloes. Verderop landverschuivingen: het heeft hier de laatste dagen hard geregend.
Baños ligt onder de vulkaan Tungurahua, de meest actieve vulkaan van Ecuador. Nog in 1999 moest heel Baños worden ontruimd vanwege een uitbarsting en ook nu geldt een hoge mate van activiteit. In ieder geval heeft het hier de laatste dagen onafgebroken geregend met modderstromen tot gevolg. Vandaag schijnt echter de zon.
Ons hotel ligt zo'n beetje onder de waterval waar de Madonna Nuestra Señora de Agua Santa wordt vereerd. De echte Madonna staat in de kerk in de stad. Daar hangen ook de afbeeldingen van de wonderen die in haar naam zijn geschied: een man die met paard en al het ravijn instort en het overleeft omdat hij de  Madonna aanroept, bijvoorbeeld.
Op het kerkplein koop ik een klein schilderijtje op schapenleer, een specialiteit van het dorpje Tigua. Nog even een foto gemaakt van de schilder Pedro Vega.
Om 18:00 uur gaat het bad open. Wij kiezen voor Las Piscinas de la Virgin, dan profiteren we niet alleen van het heilzame effect van het hete water maar ook van de invloed van de Maagd. Onze kleren gaan in een krat en met gele badmuts onder de douche. Waarom is niet helemaal duidelijk want het water is modderkleurig. Het eerste bad is lauw en volgens het bord mogen we er zo'n 5 minuten inblijven. Onder de koude straal direct van de waterval koelen we af. Daarna in het bad van 42 graden. Daar blijf je niet zomaar inzitten hoor! Je voelt je net een gekookt eitje, zo heet, en het schroeit meteen alle eelt van je voeten. Jong en oud zitten hier in de baden.
Na zo'n gezonde opfrissing gaan we nog wat eten bij de lokale snackbar, zo van het houtvuur. De basiliek ligt er weer kleurig bij.
Op weg naar het hotel komen we langs een bar waar we besluiten nog een mojito te drinken bij live tangomuziek. De zaak zit vol met Argentijnen die luid meezingen. Daarna begint de Argentijnse karaoke. Het is nog lang onrustig in Baños.