De hanen in Ecuador zijn wel erg vroeg wakker: net houdt de muziek van het dorpshuwelijk op en die haan begint! Om 7 uur begint Rosa ons ontbijt klaar te maken, broodjes, eieren (altijd!), vers sap van naranjina's en oploskoffie. Om 9:00 uur rijden we terug naar Otovalo, van Mama Cotachachi naar Taita (Papa) Imbabura: zelfs de vulkanen hebben hier een geslacht!
In het stadje zijn de straten leeg: wat een verschil met de drukte van gisteren!
In ons hotel wacht Lex ons op om ons naar Mindo te brengen. Lex regelt al 20 jaar het vervoer van Nederlandse reizigers en kent dus de beste plekken.
Eerste stop is bij het museum van de evenaar. Dat ligt zo'n 50 meter af van het officiële monument dat de Fransen 200 jaar geleden hebben neergezet. Sinds er zoiets als GPS bestaat, is het duidelijk dat ze er 50 meter naast zaten.
Leuke proefjes en uitleg over de bevolking van Ecuador. De proefjes zijn natuurlijk onzin: je kunt berekenen dat de invloed van de evenaar op het leeglopen van een wasbak geen invloed heeft. Ook je gewicht is niet wezenlijk anders, en ook is het niet moeilijker of gemakkelijker om over een lijn te lopen of een ei op een spijker te laten balanceren. Een beetje goochelen en een beetje fantasie, zoals bij een schoolreisje.
Ook interessant om nog een "shrunken head" te zien zoals de Shuar stam ze maakte van de schedel van hun vijanden.
Over de bergrand bij Quito verandert het landschap: van het dor en droge van Quito naar een groen landschap van loofbomen waar laaghangende wolken hangen in de dalen. We zakken af naar 1200 meter en de temperatuur loopt op. Mindo is eigenlijk weinig meer dan een hoofdstraat met restaurants en winkels, met cabañas in de omgeving. Ons hotel Casa Bambu heeft hutjes rond het zwembad. Onze door muggen geteisterde benen vallen wel erg op in het zwembad. Mooie vegetatie met varens en parasieten in de bomen en dreigende luchten.
We lunchen in El Cheff, heerlijke lomo ala pietra (biefstuk op een gloeiend hete steen). We eindigen de dag rustig in onze hangmat.
In het stadje zijn de straten leeg: wat een verschil met de drukte van gisteren!
In ons hotel wacht Lex ons op om ons naar Mindo te brengen. Lex regelt al 20 jaar het vervoer van Nederlandse reizigers en kent dus de beste plekken.
Eerste stop is bij het museum van de evenaar. Dat ligt zo'n 50 meter af van het officiële monument dat de Fransen 200 jaar geleden hebben neergezet. Sinds er zoiets als GPS bestaat, is het duidelijk dat ze er 50 meter naast zaten.
Leuke proefjes en uitleg over de bevolking van Ecuador. De proefjes zijn natuurlijk onzin: je kunt berekenen dat de invloed van de evenaar op het leeglopen van een wasbak geen invloed heeft. Ook je gewicht is niet wezenlijk anders, en ook is het niet moeilijker of gemakkelijker om over een lijn te lopen of een ei op een spijker te laten balanceren. Een beetje goochelen en een beetje fantasie, zoals bij een schoolreisje.
Ook interessant om nog een "shrunken head" te zien zoals de Shuar stam ze maakte van de schedel van hun vijanden.
Over de bergrand bij Quito verandert het landschap: van het dor en droge van Quito naar een groen landschap van loofbomen waar laaghangende wolken hangen in de dalen. We zakken af naar 1200 meter en de temperatuur loopt op. Mindo is eigenlijk weinig meer dan een hoofdstraat met restaurants en winkels, met cabañas in de omgeving. Ons hotel Casa Bambu heeft hutjes rond het zwembad. Onze door muggen geteisterde benen vallen wel erg op in het zwembad. Mooie vegetatie met varens en parasieten in de bomen en dreigende luchten.
We lunchen in El Cheff, heerlijke lomo ala pietra (biefstuk op een gloeiend hete steen). We eindigen de dag rustig in onze hangmat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten